Ir atjos kunigaikštis ant žirgo Ir sustos prie Žvėryno tvoros. Iš kišenės lyg Viešpaties pirštas Butelys nugertas styros. Ir išeis...
Aktorių trio
Atsitiktiniai
Dienos trumpėja. Vėl ruduo. Gęsta šešėliai tyliai. Lyja alėjose lietus Ir permirkęs šuva į pilką dangų žiūri. Blyksi žibintai balų...
Aš nežinau, kas bus rytoj, Pabūk, pabūk dar, senas drauge. Gal susitiksime ne tuoj, Kažkoks kartėlis gerklę graužia. Būk geras, dar po vieną taurę… Žinai, šią naktį sapnavau Vaikėzą, žaidžiantį palaukėj Ir atsibudęs pravirkau. Juk baigsis visa tai staiga – Pasaulis tas, kuriam pavydžiu. Ir lauks manęs šalta kava, Tik...
Žalia žalia, per visą dangų, Per visą dangų didžiausia eglė, Auksinėm saulėm apkaišinėta, žalia žalia, žalia žalia. Žalia žalia, per...
https://youtube.com/watch?v=aPFZprn8Yxw Ta tamsa – kur pasidėti, Kai nei žemės, nei dangaus. Nykiai smilksta cigaretė – Lyg viena, lyg be žmogaus....
Ak, tie metų laikai, kaip gerai, Kad jie mus malonumais gaivina. Pražysta pavasarį rožių kerai, O ruduo dovanoja mums vyno. Dienos trumpyn, tu nerimsti, širdie, Nors ir kaip man būtų to gaila. Kol pavasaris, vynui sudie, Kai ruduo – sudie, mano meile. Aš norėčiau tuo pat metu Turėti ir meilės,...
Kai pasibels lietus į gatvės grindinį, Kai pasibels lietus į tavo širdį, Tu nesislėpk, nuo jo nebėk, Jei sulijai nesigailėk....
Baltais pūkeliais krinta snaigės Iš viesulingų debesų. Išskrido paukščiai link dausų. Tylu, jų meilės giesmės baigės. Lai krykštauja toli nuo...
Dar mokam drauge šypsotis, Dar pasiilgstam, būna. Bet meilė jau mums tik žodis, Ir žodžio daugiau nei kūno. Dar permuša tylą širdys, Dar plaukus suranda pirštai. Dar šaukiam, bet nebegirdim, Kad baigias kažkas, kad miršta. Pro mūsų langus jau Vienatvė žvalgosi Juodu liūdnu paukščiu. Sunkėja debesys Ir delnas gniaužiasi Į...
Sėdim jauni, dar nepasenę, šitiek patyrę, Motinos veidas tyliai plevena, ašaros byra. Žodžiai kaip karšto vaško lašeliai rieda ir rieda,...
Aš mylėjau tave tau nežinant Tau nežinant tave aš myliu Mano meilė plati kaip žvaigždynai Kaip žydėjimas lauko gėliu Ar mylėjai...
Jaunystė prabėgo, laukai nurudavo, Pravirko kaštonas, pažvelgęs žemyn. Palinko prie kelio į rudenį savo Ir, nieko nesakęs, nuėjo tolyn. O, tik tolyn, o, tik tolyn Svajonės baltos, žibuoklės mažos O, tik tolyn. Ėjo, keliavo, nieko nematė. Žemė pabalo, slinko gelmėn. Metais paseno, neaimanavo, Nors lapai nukrito, bet ėjo toliau. O,...